(1.) Martin Schultzer King: χαμέρπεια in excelsis!
(29 Ιανουαρίου 2015) Παίρνοντας το λόγο ο πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου, ευχαρίστησε τον πρωθυπουργό και δήλωσε πως «είναι ιδιαίτερη τιμή να είμαι ο πρώτος επίσημος προσκεκλημένος στην Ελλάδα». Ενδιαφέρον είχε η τοποθέτηση πως ενώ δεν ήταν η πρώτη του φορά στη χώρα και στο Μέγαρο Μαξίμου, ανέφερε: «Σπάνια αισθάνθηκα να έχουμε συζητήσει τόσο ειλικρινά, σε θέματα ουσίας. Υπάρχουν οι διπλωματικές φράσεις για εποικοδομητικό διάλογο που λέγονται συχνά και συνήθως λέγονται όταν έχει προηγηθεί διαφωνία. Σήμερα θα πω ότι η συζήτηση ήταν ειλικρινής και εποικοδομητική, συμφωνήσαμε σε πολλά θέματα και υπήρξαν και άλλα τα οποία χρήζουν περαιτέρω συζήτησης».
Αυτό που καταλαβαίνει με ικανοποίηση ο μέσος ψηφοφόρος του κυβερνώντος κόμματος είναι ότι μέχρι σήμερα οι ευρωπαίοι εταίροι μας δεν απολάμβαναν «τόσο ειλικρινή συζήτηση σε θέματα ουσίας» με τους Έλληνες αντιπροσώπους μας.
Λίγο αργότερα όμως, ακολούθησε η κατάπτυστη ειρωνεία εις βάρος του Έλληνα πρωθυπουργού στη συνέντευξη του Σoυλτς στη δημοσιογράφο (και, όπως δείχνει, θαυμάστριά του) στο γερμανικό τηλεοπτικό κανάλι ARD(1).
- Η κυβέρνηση Τσίπρα πρέπει να καταλάβει ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ αυτών που έλεγε προεκλογικά και αυτών που μπορεί να εφαρμόσει σε διεθνές επίπεδο.
- Δεν κατάλαβε ποια είναι η διαφορά; (ειρωνικό γελάκι δημοσιογράφου).
- Δεν είμαι ο δάσκαλός του. Έχω την αίσθηση ότι μετά από δυο ώρες συζητήσεων, το κατάλαβε. Αλλά δεν ξέρω αν θα το αποδεχτεί. Σας λέω ειλικρινά όμως ότι του είπα ξεκάθαρα: «Αν θέλεις αυτή την τροχιά σύγκρουσης και τελικά συγκρουστείς, θα χάσεις. Γι’ αυτό καλύτερα είναι να πας σε συμβιβασμούς».
Και λίγο ακόμη αργότερα, ο ίδιος αυτός πρόεδρος, κατά τη διάρκεια της τρίωρης συνε-στίασης με τους ηγέτες της Γερμανίας (Μέρκελ) και της Γαλλίας (Ολάντ) στο Στρα-σβούργο, στο εστιατόριο Zum Ysehuet, έδωσε αναφορά στην προϊσταμένη του σχετικά με τα αποτελέσματα της επίσκεψής του στην Αθήνα.
Την επόμενη, δεν παρέλειψε (σαν συνεπής αριβίστας αξιωματούχος εντός έδρας) να καλέσει τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα με δηλώσεις του στην εφημερίδα Welt am Sonntag να σταματήσει τις λεκτικές επιθέσεις κατά της Γερμανίδας καγκελαρίου Άγκελας Μέρκελ και να αποφύγει την μονομερή καταγγελία των κανόνων, καθώς, σε αυτή την περίπτωση δεν θα τα έβαζε μόνο με την Γερμανία, αλλά με ολόκληρη την Ευρώπη.
Ίσως δεν είναι τυχαίο το πόσο γρήγορα οικειοποιήθηκε η Ευρώπη τον όρο «κωλοτούμπα». Μοιάζει να έψαχνε για καιρό αυτό τον όρο για να καλύπτει τις ανάγκες της. Έτσι κάποτε θα βρει και ένα άλλο όρο για να διαφοροποιήσει τον «ένοχο» από τον «οφειλέτη».
Συμπερασματικά, η αρχική του δήλωση φαίνεται να υποδηλώνει μία βελτίωση στη σχέση των συνδιαλεγομένων ενώ ταυτόχρονα αφήνει έκθετους τους απελθόντες με τον γνωστό τρόπο των ναζιστών προς τους δοσιλόγους: τους ανέχονταν ενώ απεχθάνονταν τη ραγιάδικη συμπεριφορά τους. Τους χρησιμοποιούσαν μέχρις ότου ικανοποιήσουν τους σκοπούς τους και την κατάλληλη στιγμή, τους εξέφραζαν την ευγνωμοσύνη τους αποδίδοντάς τους τη δέουσα τιμή…(2.) Wolfgang Amadeus Schäuble: Πολιτική στειρότητα, εθνικιστικός εγωισμός, και συμπλεγματική συμπεριφορά!
Αυτός ο άνθρωπος (!) βλέπει με μίσος σε κάθε πολίτη τον παρ’ ολίγον εκτελεστή του και του επιτίθεται. Αυτό εισπράττει από τον πρώτο του κιόλας μορφασμό το αφελές πρόβατο. Απανωτές οι απειλές και οι παράφορες προειδοποιήσεις του. Καθημερινά αυστηρά μηνύματα προς την Αθήνα (προς τον πρωθυπουργό, τον υπουργό οικονομικών, και τελικά στον ελληνικό λαό ενώ στην πραγματικότητα επιτελεί έργο παραπληροφόρησης προς τον εύπιστο γερμανικό λαό), εκφράζοντας με κάθε τρόπο, τόσο της κυριολεκτικής γλώσσας όσο και τους σπασμούς του προσώπου του, ότι «οι κανόνες πρέπει να τηρούνται και η εμπιστοσύνη και η αξιοπιστία είναι η βάση για περαιτέρω αλληλεγγύη, την οποία όλοι στην Ευρώπη χρειάζονται». Και η μόνιμη επωδός: «δεν μπορεί κανείς να διαφωνήσει μαζί μας και είναι και δύσκολο να μας εκβιάσει».
Είναι δυστύχημα όταν ο πολιτικός επιμένει μονομανιακά στις εμμονές και στα αραχνιασμένα, «γοτθικά» του σχέδια αδιαφορώντας εάν αποδεικνύονται επανειλημμένα ανέφικτα, γεμάτα λάθη, και επιεικώς κτηνώδη για μια κοινωνία πρόνοιας. Είναι δυστύχημα με ανυπολόγιστες συνέπειες για ένα λαό, όταν η ευφυΐα ενός πολιτικού περιορίζεται στο να προσπαθεί και να αποτυγχάνει ακολουθώντας τη ίδια μεθοδολογία. Στη δημοκρατία δεν υπάρχει πάντα συνέχεια και κανονικότητα. Πολλές φορές δημιουργείται ρήξη και ασυνέχεια. Η πολιτική ευφυΐα ξεκινάει όταν επιλύονται δύσκολα προβλήματα εν ονόματι της κοινωνίας που της εμπιστεύτηκε την τύχη της.
Τελικά όχι μόνο οι Έλληνες πολιτικοί αλλά και οι ομόλογοί τους ευρωπαίοι θα πρέπει να υφίστανται λεπτομερή ψυχιατρική αξιολόγηση προτού αναλάβουν να παίξουν το ρόλο του εθνοσωτήρα και καθορίσουν την τύχη εκατομμυρίων πολιτών, συμπατριωτών τους. Γιατί να πρέπει να περνάει αυτή τη βάσανο ο επί συμβάσει εκπαιδευτικός (π.χ. της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης) προκειμένου να προσληφθεί για ένα εξάμηνο να διδάξει 25 σπουδαστές;
Ένα μικρό παιδί εύκολα θα υπέθετε με το άσπιλο μυαλό του, που του επιτρέπει να λέει ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός, ότι μία ανάλογη διαδικασία υφίστανται όσοι επισκέπτονται τους «κλειδοκράτορες» στα καταγώγιά τους, και μετά από μικρό χρονικό διάστημα προκύπτει η αχρεωστί μετάλλαξη από τα «Ζάππεια» στο καινοδιαθηκικό «ουδείς αναμάρτητος».
(3.) Και επειδή περί μετάλλαξης ο λόγος, ιδού ένα κατάλληλο τραγούδι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου